Каеннар
Юл читендә айкала да чайкала
Ак каеннар, яшь каеннар,
Каеннар…
Тирә-якта шаулый бодай диңгезе, ‘
Сорый кебек: «Әйтче, егет, син безгә —
Күңелеңдә нинди уй бар, кайгы бар?»
Уем тик шул: ятыйм каен төбендә,
Арып-талып бодай ургач хәл алып,
Сайрар кошлар яңгыратсыннар тирәмне,
Серләшсен дә шыбырдашсын һәр яфрак —
Серле булу каеннарга хәләл ул.
Яки ятыйм каеннарның төбендә,
Есенинның томын тотып, уйланып.
Ай тулышкан һәм болытсыз кичләрдә,
Таң чыкларын көтеп алалмый һич тә,
Тирбәлешсен ак каеннар — уянып.
Озакбай Пирҗанов
Марс Шабаев тәрҗемәсе
*****